Sloepblog: 9. Van Akkrum naar Ossenzijl met de sloep

Sloep overbrenging van het Lauwersmeer naar de Belterwijde.

Deel 2

Maximaal uurgemiddelde W5 Bft, windstoten 7 Bft. Akkrum 12 april 2024

We lagen in de nog vrij lege jachthaven Tusken De Marren / De Drijfveer in Akkrum. 's Morgens vroeg om 06:00 uur werden we gewekt door een loeiende wind. Windfinder gaf aan dat de wind tot 08:00 uur zou toenemen. Dat bleek niet het geval. Bij ons vertrek om 08:30 uur was de wind afgezwakt tot 4 Bft. Maar de voorspelling bleef harde wind aangeven en dat was voor mij de reden om niet over het Tjeukemeer te gaan varen maar over de voor ons onbekende route langs Heerenveen.

Zo vertrokken wij om 08:30 in zuidelijke richting over het kanaal evenwijdig aan de spoorlijn naar Heerenveen. Het bleek een goede keuze. Er was hier veel te zien en de drie lage bruggen in Heerenveen gingen direct voor ons open. Die drie worden bediend vanaf de Rottumerbrug. Ook het vaarwater langs Heerenveen was mooi, woonwijken met veel bomen en in de zuidwesthoek veel bos. Het eerste deel van Heerenveen (industriegebied) was snel vergeten.

We naderen de Rottumerbrug, Heerenveen. 10:22 uur.

Na een grijze start kwam de zon door. De wind bleef stevig doorwaaien, maar de temperatuur liep langzaam op richting 15 graden. We hielden een pauze na de derde en laatste lage brug. Hier bleek aan de Engelenfaert een lange afmeerwal aanwezig.

Aan de Engelenfaert bij Heerenveen. 10:43 uur.

Op de Engelenfaert, in de zon genieten van het uitzicht op de natuur.

Na deze stop voeren wij door een open en leeg landschap met veel natuur. De Engelenfaert komt uit op het riviertje de Tjonger. Die bleek breder te zijn dan we vooraf dachten. Vanaf hier ging het in westelijke richting recht tegen de wind in die toenam naar 5Bft. Aan de horizon kwamen de hoge windmolens achter Lemmer al in zicht. Wat is het toch goed dat er nog gebieden aanwezig zijn zonder die windmolens. Op de Tjonger kwamen we één zeilende (!) aak tegen, verder bleef het water leeg.

Stevige wind op de Tjonger.

Na 8 km Tjonger bogen we weer naar het zuiden om via de Jonkers- of Helomavaart richting Driewegsluis te varen. En daar waren ze dan: De grote en soms hoge motorjachten. De snelheid van die boten lag veel hoger dus: gewoon laten gaan... Bij Driewegsluis konden wij direct de moderne Mr. Lindhorst Homansluis invaren. Na de sluis is de passantenhaven gelijk om de hoek. Daar gingen we in, niet alleen voor het sanitair, maar ook om de monumentale Driewegsluis te bekijken.

De Oude Driewegsluis in de Linde, een Rijksmonument.
Links naar de Linde richting Kuinre, rechts naar de Linde richting Wolvega.
Op de achtergrond naar de Helomavaart.

Tijdens onderhoud aan Mr. Lindhorst Homansluis kan de oude sluis nog bediend worden. Wij legden aan in de eveneens nieuwe passantenhaven waar verder nog geen enkele boot lag.

Sanitaire stop in de nieuwe passantenhaven Driewegsluis. 13:49 uur.

Daarna was het nog maar drie kwartier varen tot aan Ossenzijl. Ik kende Ossenzijl van het schaatsen, maar dat was 33 jaar geleden. Na al die tijd toch leuk om aan te leggen waar ik ooit op de schaats gestapt ben. Daarnaast was het restaurant Kolkzicht een must. We legden daarom daar eerst aan om te reserveren.

Even aan de kade voor een reservering bij Kolkzicht. Ossenzijl. 14:36 uur.

Achter de bomen op bovenstaande foto ligt het recreatiecentrum de Kluft. Hier is naast een grote camping ook een grote jachthaven die voornamelijk bestaat uit ruime ligplaatsen aan oude steigers. Vooral geschikt voor motorjachten. In één havenkom zijn een langskade en nieuwe steigers. De oude steigers bleken voor ons te groot. De havenmeester adviseerde ons om aan de nieuwe steigers te gaan liggen. Dat bleek een prima plek, ware het niet dat kort daarna een grote motorbotenclub aan kwam. Compleet met een handmarifoon uitgeruste regellaarster. Die probeerde nog een ouder echtpaar uit Workum van de plek te praten, maar die lieten dat niet gebeuren. De regellaarster liep woedend weg.....

Van met zijn allen bij elkaar zittende clubleden hebben wij weinig gemerkt. Wij gingen op pad voor een wandeling en voor restaurant Kolkzicht. De zeebaars smaakte goed. We kunnen het gemoedelijke restaurant nog steeds van harte aanbevelen, maar het gebouw staat wel te koop!