Waarom een sloep?
Beste lezers,
In 2021 besloten wij een sloep aan te schaffen. Dat was niet zo maar een bevlieging tijdens de Corona epidemie. Het was een vervolg op 25 jaar varen. In dit eerste verhaal geef ik u een klein overzicht van wat er aan de sloep vooraf ging.
Water speelde bij mij altijd een rol. Ik groeide op aan de rivier de Berkel. Vakanties werden aan de kust doorgebracht. "De zee trekt" gold zeker ook voor mij. Ik voltooide in 1978 een weg- en waterbouw opleiding, maar van varen was nog lang geen sprake. Pas in 1995 besloot ik een kleine kajuitzeilboot te kopen. De boot werd in mei 1996 geleverd. Daar aan voorafgaand nam ik in de herfst een zeilcursus en de winter werd gebruikt voor vaarbewijs en kustnavigatie. En toen ging het snel!
De boot kreeg de naam "de Kunne", de naam van een voormalige Berkelzomp uit mijn geboortedorp Eibergen. Elk vrij weekeinde werd gebruikt om te varen, eerst op de Randmeren, daarna op het IJsselmeer. In het eerste vaarjaar werd Terschelling al bezocht. De Kunne kreeg Lelystad Haven als thuishaven. Ik zeilde vanaf 1997 langs de kust. Dat was allemaal mogelijk door een al even enthousiaste collega Robert die mee ging als opstapper.
%20NOK.JPG)
In 2006 op het Noord-Oostzeekanaal
In 1998 kwam er "vaste bemanning", ik ontmoette Liesbeth en samen gingen we op reis door het leven en over het water! De thuishaven werd Ketelhaven. De Kunne bracht ons tot in Denemarken. De ervaringen stapelden zich op. Daarbij kwam ook het besef dat ons 8,30 m lange bootje niet altijd even comfortabel was op ruim water. Na iets te veel blauwe plekken keken we uit naar wat meer comfort. In 2008 vonden we dat in de vorm van een 12 ton (!) zware motorzeiler. Het was een Black Rose 950 met de optimistische naam "Forever".
We zeilden in 2008 naar Borkum en in 2009 Norderney, maar een tocht van twee maanden naar de Oostzee in 2010 werd absoluut het hoogtepunt. Daarna hadden we veel pech met het weer. Een tocht naar Denemarken in 2012 werd door tijdsdruk en depressieweer een behoorlijk avontuur. We besloten met grote tochten te wachten tot dat we met vervroegd pensioen konden. In 2013 werd groot onderhoud gepleegd en de boot kreeg de naam "Neeltje".
In 2012 in de Duitse Bocht
Neeltje kreeg in 2018 nog een plekje in de haven van Dokkumer Nieuwe Zijlen. Maar alles liep al niet meer zoals gedacht. Ik kon na een knieaandoening moeilijk meer zeilen en moest uiteindelijk beslissen om Neeltje in 2019 te verkopen.
Alle verhalen over onze motorzeiler vindt u in: https://motorzeilen.blogspot.com/
En daarna brak de Corona uit.......
In 2020 hebben we niets meer met watersport gedaan. Maar toen we in een tweede Corona golf dachten "zullen we eens gek doen?" kwam het idee voor een sloep boven drijven. Geen lange vaartochten meer, maar wel lekker op het water kunnen zijn. En dat vanuit onze oude haven in Dokkumer Nieuwe Zijlen. Het moest dan wel een sloep met overnachtingsmogelijkheid worden. In 2021 waren we weer op het water!
Daarover meer in het volgende bericht: Uitproberen van de Maril 750 kampeersloep
Met groet, Jan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten