Na een hittegolf met temperaturen tot 39 graden bracht een onweerstoring op woensdag 2 juli weer even verkoeling. Op vrijdag 4 juli werd het prachtig vaarweer.
Ik voer in de ochtend over de Oostelijke Schutsloot tot......
(foto aanklikken voor goed beeld)
Vaarweg gestremd!
Wat was dit nou? Een kort moment twijfelde ik aan mezelf, ben ik ergens verkeerd gevaren? Een TGA, tijdelijke verstoring kortetermijngeheugen? Ik was even letterlijk de (vaar)weg kwijt!
Ik ben langzaam tot aan de begroeiing doorgevaren en kon er toen doorheen kijken. Het was een losgeslagen stuk oever, een grote drijftil, op drift geraakt en overdwars vastgelopen tussen de oevers. Ik heb aan het boompje vastgemaakt en de sloep achteruit gevaren. Aan de rechterzijde kwam toen beweging. Losgemaakt, ruimte gemaakt en de deur opende zich:
De vaarweg opent zich, ....
.... de wind blaast het stuk tegen de linker oever ....
.... en ik kan weer door.
Je maakt wat mee in de Wieden! In de Wieden vormen zich langs oevers op ondiep en stilstaand water kraggen. Die kraggen breken soms los en vormen dan drijftillen. Die stukken kom je regelmatig tegen, maar zo groot? Het zal door die onweersbui gekomen zijn.
Om deze natuur te behouden is de toegestane vaarsnelheid beperkt tot 6 km/uur. Velen varen echter te hard. Vaak ook de werkboten. Ik hou me er aan en geniet des te meer van de omgeving.
Op die mooie ochtend voer ik verder over de Belterwijde, legde aan voor een korte pauze en maakte daarna een rondje over de Schutsloterwijde. Pas na 12:00 uur werd het drukker, maar toen was ik al weer op weg naar de thuishaven.
Ik had nog niet vastgemaakt of ....
.... deze twee kwamen uit het riet tevoorschijn. Duidelijk dat passanten hier de eenden voeren.
Zwarte stern boven de Schutsloterwijde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten