21. Laatste tocht in 2024

Het weer in september was sterk wisselend, week 37 herfst en week 38 weer zomers. Maar de ochtenden bleven koud met soms mist of laaghangende bewolking. Tijd om het sloepseizoen af te sluiten. Vrijdag 6 september was dit jaar onze laatste vaardag. We kozen nog een keer voor Dwarsgracht.

In de ochtend was het prachtig weer! De herfstkleuren begonnen al zichtbaar te worden.

Op de foto lijkt het leek windstil, maar op het meer waaide een 4 Bft. We voeren met wind achter over Belter- en Beulakerwijde tot aan het begin van de Dwarssloot. In Dwarssloot werd nogmaals restaurant Otterskooi aangedaan.

Daarna ging het via de Thijssengracht naar het Giethoornsche Meer en toen veranderde het weer.

Er verschenen omhoog schietende stapelwolken, instabiliteit! Kort daarna werd het in het oosten donker. Ik raadpleegde een weer-app en jawel, vanuit Duitsland een onweersbui!

Gelijk bij Jonen de Cornelisgracht in en daarna door het Kanaal Beukers-Steenwijk direct naar de thuishaven. We zijn nog nooit zo snel terug gevaren! Bij het aanleggen vielen de eerste spetters en het werd een "flitsende" lunch onder de tent. Een laatste vaardag met twee gezichten.

Ik ben op 18 september nog een keer in de haven geweest, om af te tanken en de sloep over te dragen aan Winters. Op 19 september ging Flip op het haventerrein de loods in. Ik kan in Wanneperveen alle werkzaamheden overlaten aan Winters. Ook het aanbrengen van een nieuwe laag antifouling. In het voorjaar krijg ik hem weer schoon en vaargereed afgeleverd aan de steiger. Dat is echt ontzorgen! 

Nog een feitje: Tot nu toe was ik uitgegaan van een dieselverbruik van 0,9 liter per motor-uur. Nu bleek dat een seizoen varen in de Wieden een zuiniger verbruik gaf, slecht 0,6 liter per motor-uur.

Het langzame varen in de Wieden is dus een stuk zuiniger. Of zal de HVO100 hier ook aan bijgedragen hebben? 

Tot in 2025!

Jan.

20. Nazomeren

 

De tjalk Pelikaan op de Walengracht.

Bovenstaande foto is genomen in de vroege ochtend van 27 augustus 2024. Een tjalk vaart op de Walengracht zuidwaarts. Wij genoten wederom van het fraaie weer. Even daarvoor waren we de Beulakerwijde opgevaren waar zich ook een leuk fotomoment voordeed.

Libertas haar fakkel brandt niet meer en dat vindt de aalscholver wel zo fijn!

Wij maakten een retourtje Muggenbeet en kwamen op de terugreis over de Dwarsgracht. Tussen de Cornelisgracht en de Beulakerwijde was de Dwarsgracht eventjes gestremd. Een maaimachine werd op een ponton geladen nadat weer een perceel was gemaaid. Er wordt in de Wieden continu gemaaid. Zonder dit maaibeheer zouden de bloemrijke hooilanden veranderen in een groot moerasbos.

Laden van een grasmaaier op de Dwarsgracht.

Door het maaibeheer blijft ook ons uitzicht vanaf de sloep het hele seizoen door wisselend! 

Na weer een mooie nazomertocht waren we na 4 1/2 uur weer terug in de haven. Wij reden vroeg in de middag weer naar huis. De rust op het water is heerlijk. De drukte op de weg is dan soms een domper. Als het kan proberen wij voor de spits over te zijn, zowel in de ochtend als in de middag.

Vroege vogels!

Met groet, Jan

19. Vroege tochtjes in vakantietijd

Na een koele en natte juni werd het pas in de tweede helft van juli wat warmer, maar het bleef wisselvallig. Wij waren benieuwd of het tijdens de zomervakantie erg druk op het water zou worden. Dat bleek buiten de weekenden wel mee te vallen. Natuurlijk waren we niet meer alleen. Maar 's ochtends vroeg was het altijd rustig. Wij maakten meerdere vroege dagtochtjes. Gemiddeld bleken wij telkens 3 tot 4 uren werkelijk te varen en waren wij inclusief uitstapjes op de wal meestal na 5 uren terug in de haven. Op 18 juli maakten wij met bezoek een tochtje rond Belt-Schutsloot.

In de kleine vaarten ten zuiden van Belt-Schutsloot.

Op 24 juli legden we weer aan in Zwartsluis, ditmaal voor een wandeling naar de Arembergersluis.
De schoolvakanties waren ook in het noorden begonnen.
Een beetje ouderwetse vakantiesfeer was best leuk!

Arembergersluis in Zwartsluis.

Na een korte vakantie zonder boot waren we op 19 augustus terug in de Wieden. Inmiddels was het echt zomerweer geworden en wij kozen een wat minder warme dag uit. 

Lunch nabij het Giethoornsche Meer.

We meden nu de doorgaande wateren zoals de Walengracht. Er waren veel grote motorboten onderweg, ook in de vroege ochtend. Maar buiten de doorgaande kanalen bleef het rustig, zoals ook op de Vaarstsloot en dan ............. staat het "stoplicht" op rood!

Stop! De stuwtjes in de Vaartsloot zijn in werking!

Na een druk op de knop zakt de stuw naar beneden, nog even en het rode licht dooft.

Blijkbaar was het waterpeil in de Wieden onder gewenst niveau en werd er via het Ettenlandsch Kanaal water in gelaten. Dan gaan de stuwtjes in de Vaartsloot omhoog om minder gebiedsvreemd water in het natuurgebied te krijgen. Voor een sloepje mag de stuw dan even naar beneden.

Westelijke Belterwijde, 19 augustus 2024.

Ten opzichte van de langste dag stond de zon al weer een stuk lager. Op het water tegen het zonlicht in kijkend merk je dat al. 

Nog een maand en dan komt echt het herfstgevoel. Maar nu nog even niet!

Met groet, Jan

  

 

18. Op kruiphoogte

Kruiphoogte: De afstand van het water tot het hoogste punt van het schip.

de Cornelisgracht

Cornelisgracht tussen de Dwarsgracht en de Walengracht. 

Op maandagochtend 8 juli 2024 was het even mooi weer voor een foto-rondje om de plaatjes van mijn website aan te vullen. Ik had nog geen foto's van de Cornelisgracht, dus dat werd het doel. Het deel van de Cornelisgracht tusen het Kanaal Beukers-Steenwijk en de Bovenwijde in Giethoorn liet ik nog even rechts liggen, die komt volgend voorjaar wel aan de beurt.

Eerste brug over de Cornelisgracht ten westen van het Kanaal Beukers-Steenwijk in Giethoorn.

De Cornelisgracht is een oude turf-afvoer-route vanaf de Bovenwijde bij Giethoorn naar Jonen bij het Giethoornsche Meer. De naam komt van de eigenaar ten tijde van de turfwinning. Op oude kaarten is de naam van de gracht Cornelis Harmszsloot.

Links de doorgang naar het park Bodelaeke.

Rechts de lage draaibrug over de Cornelisgracht.

De Cornelisgracht heeft een aantal bruggen waarvan de laagste 1,00 m doorvaarthoogte heeft, maar wel met handkracht open te draaien is. Ik ga er maar van uit dat dat de 1,00 m geldt bij de hoogste waterstand, die in het gebied tussen de 0,73 en 0,83 m minus NAP wordt gehouden. Ik had al gezien dat bij onze eerste tocht door de Cornelisgracht op 13 april er zeker 10 cm ruimte over was. Maar op 13 juni was dit al minder. Wat zou het nu zijn?

Zouden we daar nog steeds onderdoor kunnen kruipen?

Jawel, 5 cm over! Voorzichtig met handkracht onder de brug door.

Ook bij het stuurwiel dezelfde speling.

Waarschijnlijk had ik nu met de hoogste waterstand te maken, er was nog 5 cm over, het verschil tussen 1,00 m doorvaarthoogte en 0,95 m kruiphoogte van onze Maril. Ik zal er nog eens een duimstok bij houden!

Op de grens van het Nationaal Park Weerribben-Wieden.

Bijzonder zijn de rij woonboten aan de Cornelisgracht op het gedeelte tussen Giethoorn en Dwarsgracht. De eigenaren kunnen hier bij hun drijvende huis komen via de weg naar Dwarsgracht die direct achter de woonboten ligt. Er stond er onlangs nog eentje te koop. Zouden wij dat willen? Best mooi maar in de winter ook eenzaam.

Woonbotenbuurt in het Nationaal Park!

Aan de Cornelisgracht is vlak voor Jonen een Paaltjasker neergezet op een plek waar er ooit één stond. Vanaf het water is de werking niet goed te zien, vanaf het langs de Cornelisgracht liggende fietspad wel. Zie: Tjasker Jonen

Paaltjasker bij Jonen.

Drie maanden in de Wieden!

Op donderdag 11 juli maar even gevierd dat we 3 maanden geleden naar de Wieden kwamen. En waar kon dat beter dan op het terras van De Otterskooi? Overbrengingstocht sloep

Op het terras van restaurant De Otterskooi, Dwarsgracht, 11 juli 2024

Het blijft een heerlijk doel!

Vorig bericht: Blauwe Maandag

17. Blauwe Maandag

Beulakerwijde 24 juni 2024

Blauwe Maandag 24 juni 2024, beslist geen deprimerende dag. Een kortstondige gebeurtenis dan? Eén ding is zeker, zo intens blauw is de lucht zelden, vaak niet langdurig. Vanaf het middaguur kwamen de stapelwolken.

Ik was om 08:00 uur al in de haven, het heldere weer was voorspeld. Via de Belterwijde en de Schutsloot voer ik naar de Schutsloterwijde waar we nog niet geweest waren.

Schutsloot

Het was windstil en dat gaf een wonderschoon beeld. Midden op de plas zette ik de motor uit en genoot van de stille natuur om mij heen. Visdiefjes en zwarte sterns doken naar voedsel en hoog in de lucht zweefde de zeearend. Daar wordt je zelf helemaal stil van!

Schutsloterwijde

Hierna tufte ik zacht van de plas af, over de Oostelijke Wetering, richting Arembergergracht.

Op de Arembergergracht voer ik tot bij Belt-Schutsloot waar ik de Pikkersvaart in draaide.

Arembergracht bij Belt-Schutsloot.

Het witte gebouw is het in 2018 gesloten restaurant de Belt.

Op de ANWB waterkaart staat de Pikkersvaart aangegeven als kanoroute. Met onze kleine sloep bleek het varen ook goed te kunnen. Alle zijtakken en andere vaarten in het gebied liet ik voor de kano's. Die ben ik echter op deze blauwe maandag nergens tegengekomen. 

Pikkersvaart

Groenbedrijven waren druk bezig. Gelukkig was er geen motormaaier te horen. Ik zag hier voor het eerst een roerdomp staan en in het water zwom een jonge ringslang. Ook hier heb ik weer de motor uitgezet en ben een tijdje stil blijven liggen.

Pikkersvaart

De Pikkersvaart komt uit op de Boschwijde, een plas ten oosten van Sint Jansklooster. De watertoren en de gebouwen van het waterbedrijf zijn al uit de verte te zien. Op de Boschwijde was er wel geluid. De Veneweg licht dicht langs het water en het was druk op de weg.

Watertoren Sint Jansklooster gezien vanaf de Boschwijde.

Na ook op de Boschwijde even stil gelegen te hebben ging de tocht verder langs Ronduite naar de Beulakerwijde waar de eerste foto van dit bericht gemaakt is. Ik kon het daarna niet laten om ook Libertas op de foto te zetten, de Griekse godin van de vrijheid. De kleine replica van het vrijheidsbeeld staat bij de Blauwe Hand en kijkt uit over de Beulakerwijde. Ze heeft hier naar mijn mening een mooier uitzicht dan in de monding van de Hudson in New York, maar haar fakkel is wel gedoofd.....

Libertas kijkt uit over de Beulakerwijde

Mijn fakkel ging ook uit, het werd me te warm en ik ging snel terug naar de haven.

Met groet, Jan

Volgend bericht: Op kruiphoogte

Vorig bericht: In het teken van de waterlelie

16. In het teken van de Waterlelie

 

Nymphaea Alba, de witte waterlelie

"De waterlelie heeft een symbolische betekenis met de kenmerken zuiverheid, verlichting en vernieuwing vanwege de manier waarop de bloem elke dag opnieuw opent en 's nachts sluit."
(tekst uit website Glass by Han)

In de ochtend van donderdag 20 juni voeren wij vanuit de haven door de Kerkgracht en de Schutsloot naar Belt-Schutsloot. In vergelijking met 29 april zag de natuur er weer heel anders uit. Het riet was flink gegroeid, bomen en struiken waren vol in blad en waterkanten gevuld met bloeiende planten.

Schutsloot 20 juni 2024

Schutsloot 29 april 2024

Door de op veel plekken aanwezige waterlelie leek het wel alsof we af en toe door de grachten van een kasteeltuin voeren. De in de ochtend gesloten lelies openden zich in de loop van de dag. Prachtig!

Maar nergens zagen we er zoveel als op de Kleine Belterwijde in Belt-Schutsloot:

Kleine Belterwijde

En daar lag nou net ons vaardoel: Eetcafé de Waterlelie!.

Het terras van "de Waterlelie" met uitzicht op de Kleine Belterwijde.

Bootje afmeren in de haven, koffie met appelgebak op het terras, wat wil je nog meer? Maar, het kan er druk zijn. Dus als je wilt lunchen of dineren is reserveren wel aan te bevelen.
Het viel ons op dat een ander restaurant in het dorp, direct aan de Schutsloot gelegen, gesloten was en te koop stond. Helaas moest de eigenaar onlangs stoppen en hoopt dat zijn bedrijf wordt overgenomen. Dat zou in dat gebied toch mogelijk moeten zijn? Nog een restaurant in Belt-Schutsloot sloot al in 2018 en een overname is toen niet gelukt. 

Eetcafé de Waterlelie ligt aan een vaarweg en aan een fietsknooppuntenroute.

Nog plaatje uit Belt-Schutsloot. Het meest oostelijke stukje van de Schutsloot in het dorp is echt smal. 

Schutsloot, oostelijke entree Belt-Schutsloot

Na het terrasbezoek gingen we weer langzaam terug over de Westelijke Belterwijde en nogmaals door de Kerkgracht. Het viel ons op dat er nu wel meer boten door de Kerkgracht voeren. Niet erg, maar een kajuitmotorboot vonden wij er echt niet passen. 

Wat zou dit paard aan de Kerkgracht van ons denken?

Welk ras (met blonde manen) graast hier?

Vanwege regenverwachting waren wij weer vroeg in de haven. Tot nu toe bestond het vaarseizoen 2024 uit het plukken van mooie dagen. "Ja" antwoorde de man van de Waterlelie: "Het is hier zo mooi, maar nu het weer nog......."

De sloepenhaven van Winters in Wanneperveen.

Dan nog een nieuwtje: Ik ben ook weer aan het schrijven aan een website. Het duurt nog wel even voordat die gevuld is, maar als u vast een kijkje wilt nemen: 

Sloep-in-de-Wieden.nl

Met groet, Jan

Volgend bericht:Blauwe maandag

Vorig bericht: De mussen van Geertien

15. De mussen van Geertien

 Naar het terras van Geertien in Muggenbeet

De mussen van Geertien.

Voor donderdag 13 juni werd droog weer voorspeld, nog niet warm, maar wel met een zonnetje. We hadden zin in een vaartochtje en besloten een nog niet bezocht terras aan het water op te zoeken: Hotel Restaurant Café Geertien in Muggenbeet. Muggenbeet is een buurtschap aan de watergang Riete nabij de aansluiting met de gelijknamige watergang Muggenbeet.
De Riete is een stukje van de doorgaande vaarroute tussen de Wieden en de Weerribben en ligt tussen het Giethoornsche Meer en de Wetering. We waren er al langs gevaren op 13 april op onze overbrengingstocht. Dat was dus precies twee maanden geleden. Hoog tijd voor een bezoek!

Ondanks een stevig windje uit het zuidwesten besloten we over de Beulakerwijde te varen. Het was nog steeds erg stil op het water, slechts een enkele motorkruiser. Bij Jonen kwamen we op de Walengracht "grote" vaart tegen, de Vrijstate van Pieter Jongschaap uit Kalenberg.

"Grote" vaart op de Walengracht bij Jonen.

Na het Giethoornsche Meer kwamen de daken van Muggenbeet al gauw in zicht. Slechts een zestal huizen nabij het hotel en een paar in de directe omgeving. Er werd ook gebouwd. De giek van de bouwkraan kon ik op onderstaande foto net niet helemaal achter de boom verbergen. 

Op de Riete met zicht op Muggenbeet .

Het hotel heeft een comfortabele aanmeerplek. We meerden aan met de kop in de zuidwestelijke wind en konden heerlijk uit de wind en in de zon op het terras plaatsnemen. 

Het terras met een aanmeermogelijkheid bij Hotel restaurant café Geertien.

Bij aankomst om 12:00 uur een bijna leeg terras, bij vertrek bijna vol door veel fietsgasten en drie boten. Maar op het terras van Geertien zit je nooit alleen:

Aanvliegen en landen tegen de wind in....

....en daarna warm appelgebak pikken, met slagroom .... mmm.

Dit was echt pret! Zelfs jonge musjes werden door moeder mus volgestopt met (overgebleven) kruimels. Je zou er nog zo een gebakje bij bestellen.

Aan de horizon verschenen donkere wolken en wij voeren weer terug, ditmaal over de smalle vaarten. Op het Giethoornsche Meer over bakboord weer de Thijssengracht in, langs de picknickplek van de foto op de vaartocht 12 mei. Maar waar was de tafel? Nou, die kwamen we even verderop tegen:

Jammer!

Zelfs hier gebeurt dit dus! Wij tuften verder, met een wandeltempo door Dwarsgracht en gingen via de Cornelisgracht richting Giethoorn. Vlak voor Giethoorn kozen we voor het water van het park Bodelaeke. Dat water komt ook uit op het Kanaal Beukers-Steenwijk. Net daarvoor is een  zelfbedienbare draaibrug gebouwd. Deze was al een hele tijd defect en stond open. Wij hadden onder een gesloten brug door gekund. 

De draaibrug van het park Bodelaeke bij Giethoorn.
Rechtsvoor de drukknop voor zelfbediening.

We hielden het ook in de middag droog en genoten in de thuishaven nog steeds na van de mussen van Geertien!

Met een groet uit Zutphen, Jan

Volgend bericht: In het teken van de Waterlelie

Vorig bericht: De Kolk in Zwartsluis